POMPY WIROWE

Należą do najczęściej stosowanych pomp. Ich najważniejszym elementem jest bardzo szybko obracający się wirnik łopatkowy. Wirując powoduje on wzrost ciśnienia cieczy. Ciecz stale przepływająca przez wirnik podlega działaniu siły odśrodkowej lub działaniu siły wyporu łopatek, albo obu tych sił łącznie. Energia silnika jest przekazywana cieczy za pośrednictwem wirnika, powodując w niej wzrost energii ciśnienia i energii kinetycznej. Po wyjściu cieczy z wirnika następuje dalsza przemiana jej energii kinetycznej w energię ciśnienia. Przyrost energii kinetycznej i ciśnienia zależy od konstrukcji wirnika i jego prędkości obrotowej.

Pompy dzielą się w większości na dwie kategorie – na pompy odśrodkowe oraz samo-zasysające. Pompy samo-zasysające korzystają z manipulacji powierzchnią komory płynu (np. powierzchni w pompie tłokowej, gdzie zmieni się ona, by spowodować dalszy przepływ), natomiast pompy wirowe oddziałują na płyn przez obrotowe wirniki, które są zanurzone w płynie. Pęd powoduje zwiększenie ciśnienia oraz wydajności na tłoczeniu pompy.

Pompy samo-zasysające charakteryzują się stałą krzywą momentu obrotowego, natomiast pompy wirowe na odwrót – zmienną krzywą momentu.

Pompa wirowa konwertuje energie napędu do energii kinetycznej płynu, aż do zewnętrznej krawędzi wirnika. Ilość energii oddanej do cieczy odpowiada przyspieszeniu na końcówce krawędzi lub łopatki wirnika.

Charakterystyka pomp wirowych

Opór stawiony poprzez pierwszy przebieg cieczy (w korpusie), pozwala na kontrolę energii kinetycznej medium – gdy spowalnia ono po napłynięciu, część energii kinetycznej jest przekształcana jest w energię ciśnienia. Pompa nie generuje ciśnienia, lecz jedynie tworzy przepływ. Ciśnienie to pomiar oporu przepływu.

 

Wysokość podnoszenia pomp wirowych

W cieczach Newtonowskich (mało lepkie, np. woda lub benzyna), wysokość podnoszenia to wartość energii kinetycznej, którą pompa wytwarza. Wyobraź sobie dysze strzelającą strumieniem wody na pewną odległość – wysokość, którą on osiąga, nazwijmy wysokością podnoszenia. Jest to wysokość kolumny cieczy, którą pompa może utworzyć dzięki energii kinetycznej przekazanej medium. Głównym powodem, żeby użyć wartości w metrach (zamiast ciśnienia do pomiaru energii pompy), jest to, że ciśnienie pompy zmieni się, jeżeli gęstość cieczy się zmieni. Użytkownik końcowy zawsze może opisać pracę pompy na jakiejkolwiek cieczy Newtonowskiej, niezależnie czy jest to ciężka substancja (np. kwas siarkowy) czy lekka (np. benzyna). Wysokość podnoszenia spowinowacona jest z przyspieszeniem, które zyskuje ciecz w trakcie wtłoczenia do pompy.